این کتاب خاطرات زندان حسن ظریف ناظریان میباشد
برای مشاهده و مطالعه کتاب آنرا دانلود کنید
مقدمه نویسنده
من این حروف نوشتم چنان که غیر ندانست تو هم ز روی کرامت چنان بخوان که تو دانی
(حافظ)
شايد اگر زودتر قلم دست ميگرفتم يا دست بر كيبرد ميبردم، خاطراتي همه جانبه تر را از سالهاي سلول و زنجير و كشاكش مرگ و زندگي يك نسل گواهي ميدادم. نسلي با خصوصيات و سجاياي ويژه ـ شايد كم نظير ـ كه نوع خاصي از زندگي ميان جبر و اختيار يا بيتفاوتي و انتخاب را، با اختيار و انتخاب عاشقانه مشق نوشت. نسلي كه در انتهاي سلسله انتخابهايش در »نه« به ديكتاتور و »آري« به آزادي، شكوهمندترين برگ اراده و اختيار و آگاهي آدمي را با شكست دادن فتواي خميني رقم زد.
مطالب ذكر شده در اين كتاب، وصف ديده ها و شنيده هايم از آن هر چند ناقص را خواهيد خواند. عظمت و شكوه انسانهايي كه آن صحنه هاي فراموش ناشدني و تاريخي را خلق كردند بحدي بود كه كمتر كسي قادر به توصيف آنست.
با اينحال اين كتاب يك كنكاش در لايه هاي تو در توي يادهايم و گوشه هايي از خاطراتم از ۱۲سال زندانهاي خميني است. شايد بسياري از اين فاكتها را درخاطرات ساير همبندان و همزنجيرانم خوانده باشيد. به گفته شاعر:
يك قصه بيش نيست غم عشق و وين عجب
كز هر زبان كه ميشنوم نامكرر است
از اين رو تلاش كردم جزئيات بيشتري از نوعي زندگي را گردآوري كنم. روي »نوعي از زندگي« اصرار دارم؛ چرا كه در فاصلة ۱۳۶۰ تا اواخر دهة ۷۰ كه هنوز قيامهای اجتماعي سربرنياورده بودند، در ايران دو نوع زندگي جريان داشت؛ در يك طرف زندگي به ظاهر متعارف مردم كه زير موج رعب و درنده خويي ديكتاتوري ضدبشري خميني، سكوت و سكون را نمايش ميداد؛ در طرف ديگر یک رزم بي امان توسط سازمان مجاهدين و ارتش آزاديبخش در سراسر كشور كه موجوديت فاشيسم دينی را به چالش كشيده بود. مقاومت مجاهدين درزندانها بويژه پايداري حماسي زندانيان
…در قتل عام سال 1367 يك جزء اساسي از اين نبرد بي امان بود كه من تلاش ميكنم روايتگر بخش كوچكي از آن باشم.
